Inhoud
Bij een overactieve blaas hebt u geen controle meer over de blaas en kunt u meestal niet zelf te bepalen wanneer en hoe vaak u wilt plassen. U kunt hierbij ook last hebben van matig tot ernstig urineverlies.
Oorzaken
Bij de meeste patiënten is er geen oorzaak te vinden voor de overactieve blaas. Bekende oorzaken zijn beschadigingen of aandoening van de zenuwen, zoals bijvoorbeeld bij MS, een dwarslaesie, Alzheimer of Parkinson. Ook het te vaak aanspannen van de bekkenbodem (een overactiviteit van de bekkenbodem) kan de oorzaak van een overactieve blaas zijn.
Daarnaast kunnen afwijkingen aan de urinewegen de oorzaak zijn, zoals een goedaardige vergroting van de prostaat, blaasontstekingen, blaasstenen en blaastumoren. Bestraling kan de blaas ontregelen en overmatig gebruik van alcohol, cafeïnehoudende dranken of drugs kunnen de blaas eveneens sterk prikkelen. Ook stress kan een rol spelen. Stress en angst voor onverwacht ongewild urineverlies kunnen de aandoening verergeren.
Symptomen
Eén of meer kenmerken van een overactieve blaas zijn:
- Het niet meer kunnen ophouden van uw plas als u aandrang voelt.
- Heel vaak moeten plassen (meer dan acht keer per dag en meer dan één keer per nacht).
- Vaak een sterke aandrang voelen om te plassen.
De overactieve blaas komt bij 10% van de volwassenen voor. Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van een overactieve blaas.
Behandeling
Een overactieve blaas kan het beste worden behandeld met medicijnen in combinatie met fysiotherapie. U krijgt oefeningen waarmee de spieren van de bekkenbodem beter leert gebruiken. Als er bijkomende factoren zijn, zoals bijvoorbeeld een blaasontsteking, dan worden die vanzelfsprekend ook behandeld.
